در همایش با شکوه تجلیل از شهدای شهرستان ری در تالار شیخ صدوق ازآخرین کتاب دکتر چاوشی در باره شهید فرانسوی کمال کورسل رونمایی شد.
دکتر چاوشی: اگر شهدای صدر اسلام در رکاب پیامبر اکرم و شهدای کربلا را در نظر نگیریم شهدای دفاع مقدس و مدافعان حرم در پاکی و خلوص نیت در طول تاریخ مثل و مانندی ندارند.
اشاره : به خاطر قدردانی از خانواده‌های 2000 شهید شهرستان ری مراسم با شکوهی در روز چهار‌شنبه 22 اسفندماه سال 1397 از ساعت 10 تا 12 در تالار شیخ صدوق شهرری برپا گردید. در این مراسم پس از تلاوت آیاتی از قران کریم و اجرای زنده سرود جمهوری اسلامی ایران و چند سرود دیگر درباره شهدا توسط گروه سرود سپاه امام حسین
) ع ( همایش کار خود را آغاز کرد و آقایان خلیل آبادی و مرتضوی و جمال پور از اعضای شورای شهر تهران و شهر ری در باره ایثار گری شهدا و دست آورد های سیاسی و معنوی این ایثار گری سخنرانی کردند.
لازم به یاد آوری است که در این همایش با شکوه علاوه بر جناب آقای حسین نصرالله رییس بنیاد شهید شهر ری آقای حناچی شهردار تهران و دیگر شخصیت‌های سیاسی و مذهبی و بویژه امام جمعه شهر ری جناب حجت‌الاسلام والمسلمین آقای چراغی وآیت الله صد یقی امام جمعه موقت تهران حضور داشتند و آیت الله صدیقی سخنرانی مبسوط و زیبایی در باره مقام شهدا نزد خدا ایراد کرد که مورد توجه حضار قرار گرفت. همچنین گروه سرود نوجوانان نسیم با سرودهایشان در باره شهدای مدافعان حرم گرمی خاصی به مجلس دادند و مورد تحسین حضار قرار گرفتند. درخاتمه از چند اثر در موضوع دفاع مقدس و مدافعان حرم نیز رونمایی بعمل آمد. از جمله این آثار کتاب نبرد با اهریمن نوشته دکتر جعفر آقایانی چاوشی استاد دانشگاه صنعتی شریف بود که درباره شهید فرانسوی کمال کورسل نوشته شده بود.
با استفاده از فرصت به دست آمده مصاحبه کوتاهی با آقای چاوشی انجام دادیم که در زیر از نظر خوانندگان گرامی می‌گذرد:
س : آقای دکتر لطفا بگویید تا کنون چند کتاب تالیف کرده اید و چرا آخرین کتابتان در باره یک شهید فرانسوی است که چندان ربطی هم با موضوع تخصصی جنابعالی ندارد؟
ج : من تاکنون 7 جلد کتاب منتشر کرده ام که 6 تای آنها علمی هستند و تنها این آخری همانگونه که ملاحظه می فرمایید به سیاست و دفاع مقدس مربوط می شود و در واقع نوعی حدیث نفس من است.آنرا به دو بخش کرده ام یکی مربوط به شهید کمال کورسل است و بخش دیگر هم به شرح مبارزات دانشجویان ایرانی مسلمان در فرانسه با ضد انقلاب مربوط می شود که در سالهای 60 به بعد اتفاق افتاده است.
س: انتشار کتاب جنابعالی مصادف با چهلمین سال تاسیس نظام مقدس جمهوری اسلامی است در این روزها به همین مناسبت افرادی با دید گاه های گوناگون در باره تحولات کشور در این 40 سال مقاله نوشته و یا مصاحبه کرده اند.مایلم با دیدگاه جنابعالی نیز در این خصوص آشنا شوم.
ج : وقتی که به نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران که اینک پس از 40 سال از تاسیس آن هم چنان با شکوه و پرقدرت راه خود را برای تعالی انسانها ادامه می‌دهد می‌اندیشم، به این نتیجه می‌رسم که تنها نظامی که مقتدرانه علیه ظلم‌های ابرقدرتهای جهانخوار و به ویژه شیطان بزرگ آمریکا ایستاده و به یاری همه مردم مستضعف و ستمدیده جهان شتافته و از حقوق حقه آنان دفاع کرده و پرده از چهره کریه کشورهای منافقی چون عربستان و
همپالگانش برداشته همین نظام مقدس بوده است. در واقع اگر کمک های ایران نبود کشور های عراق و سوریه و یمن به کلی نابود می شدند و در این سرزمینها داعشی ها ی خون آشام مستقر می گردیدند یعنی کسانی که تاریخ همانند شان را در توحش و قساوت قلب به یاد ندارد.
البته کشور مظلوم و فقیر یمن ، هنوز زیر سلاح های غیر متعارف عربستان سعودی بسر می برد که امید است به زودی شاهد پیروزی این کشور هم با شیم.
مهمتر از همه این دستاوردها همین زندگی بر اساس قوانین الهی و پیروی از مکتب اهل بیت است که جز در ایران در هیچ نقطه ای از جهان وجود ندارد.هر چند که ما هنوز در ابتدای راه هستیم ولی در همین آغاز هم قافله سالار اخلاق انسانی در جهانیم.
شما اگر خوب به رفتارها و کردارهایی که اینک در کشورهای به اصطلاح متمدن غربی می گذرد توجه کنید آنگاه به عظمت این نظام پی خواهید برد عظمتی که با هیچ چیز دیگری قابل مقایسه و معامله نیست.
آری انحطاط اخلاقی در این سرزمین ها به درجه ای رسیده که همجنسبازان با یکدیگر ازدواج رسمی می کنند و خانواده های سنتی و مبتنی بر قوانین دینی متلاشی شده وخلاصه شهوت جنسی جای عشق های پاک را گرفته است .فاجعه زمانی است که بدانیم سازمانهای بین المللی همانند یونسکو و یونیسف و غیره نیز همین رفتارهای شنیع و حیوانی را، طی برنامه هایی مانند سند 2030 و غیره به دیگر کشورها نیز تحمیل می کنند.
در واقع همان رفتار حیوانی قوم لوط که خشم و غضب خداوند را در عهد عتیق موجب گردید، هم اکنون در کشورهای غربی و بعضی از کشور های شرقی رایج و جاری است و ما به برکت این نظام مقدس است که توانسته ایم از این سموم مصون بمانیم.
بنابراین به کسانی که از این موهبتهای جمهوری اسلامی غافلند می گویم که اگر واقعا دغدغه خلق و خوی انسانی را دارند برای یک بار هم که شده نظری به کشورهای غربی و دیگر کشورها بکنند تا بهتر بتوانند با واقعیتها آشنا شوند.به قول سعدی
سل المصانع رکبا تهیم فی الفلوات تو قدر آب چه دانی که در کنار فراتی
آری، نهالی که چهل سال پیش امام امت خمینی کبیر در ایران اسلامی کاشت، اکنون به درخت تناوری تبدیل گردیده و بشریت را از ثمراتش بهره‌مند کرده است. اما این درخت تنومند به آسانی بارور نگشته، چه خونهایی که برای آبیاریش بر زمین ریخته شدند و چه جوانان و پیرانی از زن و مرد که در حراست آن جانهای عزیزشان را در طبق اخلاص نهاده و تقدیمش کردند – ایثارگرانی که هنوز هم بعد از این همه سال از جنگ تحمیلی، استخوانهایشان پس از تفحص و شناسایی در میادین جنگ به آغوش پدران و مادران و سایر بازماندگانشان باز می‌گردد تا انتظار تلخ سالیان دراز آنان را پایان دهد و بر زخم‌های دلشان التیام بخشد.
س : بدیهی است ما این آزادی و استقلالی که داریم مر هون شهدایمان هستیم . سوالی که مطرح است این است که چه کنیم که روح آنان را از خود راضی کنیم؟
ج: اولا به عقیده من اگر شهدای صدر اسلام در رکاب پیامبر اکرم و شهدای کربلا را در نظر نگیریم شهدای دفاع مقدس و مدافعان حرم درپاکی و خلوص نیت در طول تاریخ مثل و مانندی ندارند. آنان به ما سر بلندی و استقلالی دادند که ما در پرتو آنها به خیلی از چیز ها رسیم که از آن جمله پیشرفت های علمی و فنی است که ایران را در خاور میانه نمونه کرده است .البته اگر کم کاری و خیانت بعضی از دولتمردان نبود پیشرفت های ما دو چندان می شد-همانهایی که تا پذیرش و اجرای سند ننگین 2030 پیش رفته بودند و معلوم نبود اگر رهبر معظم انقلاب امام خامنه ای در مخالفت با این پذیرش قیام نمی کردند چه بر سر کشور اسلامی ما می آمد.متاسفانه بعضی ازهمین سیاسیون اکنون نیز می کوشند سند های نظیر آنرا در زمینه اقتصاد از اروپاییان بپذیرند و خسارتی دیگر به کشور بزنند.
ما برای شادی روح شهدایمان باید به آرمانهای انقلاب پایبند باشیم و همانند روزهای انقلاب و دفاع مقدس روحیه ایثار را در خود تقویت کنیم.مخصوصا دولتمردان ما باید سیاست اقتصاد مقاومتی و عدم تکیه به بیگانه را در پیش گیرند تا بحران هایی مانند بحران ارزی به وجود نیاید که منجر به فشار بر مردم شریف ایران شود.
س: چه شد که به نگارش کتاب نبرد با اهریمن پرداختید؟
ج : من گرچه در آن روزهای جنگ با صدام دیو سیرت و همة همپالگانش در ایران نبودم و برای تحصیل به فرانسه سفر کرده بودم، با این حال همانند سایر دانشجویان مسلمان ایرانی کوشیدم تا در حد توان خود در کانون اسلامی، یعنی رایزنی فرهنگی ایران در فرانسه که به همت دانشجویان مسلمان ایرانی برای تبلیغ انقلاب فعال گردیده بود، خدمت کنم و در دفاع از آرمانهای انقلاب بکوشم.
کانون اسلامی در واقع محلی بود که همة مبارزات علیه ضدانقلابیون از منافقین و سلطنت طلبان گرفته تا مارکسیست های ضددین، از آنجا هدایت و رهبری می‌شدند. در آن زمان که علاوه بر جنگ تحمیلی توطئه‌ها و دسایس گوناگون از سوی ضدانقلاب داخلی نیز صورت می‌گرفت ما دانشجویان پیرو خط امام و انقلاب و متمرکز در کانون اسلامی برای خنثی کردن این دسایس شب و روز نداشتیم.
ضد انقلاب ها با همد ستی دولت وقت فرانسه در آن زمان تلاش می‌کردند نه تنها رایزنی فرهنگی بلکه سفارت جمهوری اسلامی ایران در فرانسه را تصرف کنند و نظیر چنین کاری را در کشورهای دیگر اروپایی همچون آلمان و انگلستان نیز انجام دهند و با این کارشان مانع از فعالیتهای دیپلماتهای ایرانی شوند و در نهایت کشور را به آشوب و هرج و مرج و دخالت نظامی بیگانگان از طریق سازمان ملل متحد بکشانند. در آن زمان سازمان ملل متحد نیز روش منافقانه ای را در باره ایران دنبال می کرد.
ما دانشجویان با آگاهی به عمق این توطئه ، با چنگ و دندان از این دو مرکز مهم دولتی حفاظت کردیم و بدین ترتیب پوزه دشمنان را به خاک مالید یم، هر چند در این راه متحمل صدمات روحی و جسمی شدیدی هم شد یم ولی اجازه ندادیم دشمنان به اهدافشان برسند.
علاوه برما عده زیادی از دختران و پسران خارجی که شیفته انقلاب شده و با تبلیغات ما به دین مبین اسلام گرویده بودند نیز پا به پای ما به تبلیغ انقلاب می‌پرداختند و در این راه نیز گهگاه مورد ضرب و شتم دشمنان قرار می‌گرفتند.
یکی از همین‌ها نوجوان فرانسوی مسلمانی به نام کمال کورسل بود که عشق به انقلاب و امام امت او را به ایران هم کشاند. این جوان غریب فرانسوی در جنگ با لشگر صدامی هم شرکت کرد و سرانجام نیز در عملیات مرصاد به دست منافقین کوردل شهید شد.
بنابر ا ین دریغم آمد که این مبارزات همچنان ناگفته بمانند .از همین رو به نگارش این کتاب پرداختم.
س : آیا با نگارش این کتاب پیام خاصی هم برای خوانندگان دارید ؟
ج بله دغد غه اصلی من از نگارش ا ین کتاب آن است که به مردم شریف ا یران بگویم که بیش از پیش باید مراقب این نظام مقدس باشند و در حراست آن بکوشند. آنان باید به این حقیقت واقف شوند که اگر دشمنان نظام در جنگ سخت ا فزاری نتوانستند به اهداف پلید خود برسند، اینک همة توان خود را در جنگ نرم افزاری و اقتصادی متمرکز کرده‌اند تا از این طریق و با همد ستی ستون پنجم خود در کشور، برنظام ضربه بزنند و مردم را علیه آن بد بین کنند. بنابر این ما نیز باید اکنون در این دو جبهه فعالیت کنیم، تا نقشه آنان را نقش برآب نما ییم.دولتمردان ما باید بیش از دیگران متوجه این موضوع شوند و فریب وعده های دروغین غرب را نخورند.
س : آیا از دوران دانشجویی خاطره جالبی برای گفتن دارید ؟
خاطرات خوب من همان مبارزات با ضد انقلاب است . من از اینکه چند سالی را در دوره دانشجویی همراه با دیگر دانشجویان ایرانی مسلمان در فرانسه به مبارزه با ضدانقلاب مشغول بودم برخود می‌بالم و اکنون هم آرزو میکنم که خداوند توفیق شهادت در راهش را نصیبم گرداند.
س : میدانیم که شما تمام تحصیلات عالی خود را در فرانسه گذراندید اصولا چه شد که پس از اتمام دوره متوسطه در ایران به فرانسه رفتید؟
ج: در دوران دبیرستان و مخصوصا در سالهای آخر آن من جزو دانش‌آموزان ممتاز محسوب می‌شدم در همین دوران دبیرستان برای یک مجله ریاضی به نام یکان مقالاتی را از انگلیسی ترجمه و منتشر می‌کردم. همین کارها سبب شدند که مورد توجه استادان به نام آن زمان مانند پروفسور رضا و دکتر نصر قرار گیرم . به طوری که یک مجله آموزشی آن دوران به نام پیک جوانان در شماره 12 اسفند سال 1351 خود هم مطلب کوتاهی را در تقدیر از کارهایم به چاپ رسانید که می توانید فتوکپی آن را به شرح زیر ملاحظه فرمایید.
من که قرار بود پس از تحصیلات متوسطه بورس بگیرم و برای ادامه تحصیل عازم یک کشور خارجی شوم به علت وفات پدرم، در حالی که بیش از هجده سال نداشتم، مجبور به کار در جاهای مختلف شدم. در همین ایام سه کتاب به چاپ رساندم که با تقریظ استادان معروف آن زمان همراه بود.بنابراین وقتی که مشکلات و موانع پیش رو بتدریج حل شدند در اوایل انقلاب برای تحصیلات عالی عازم فرانسه شدم و پس از اخذ درجه دکتری به ایران برای خدمت بازگشتم بیش از بیست سال است که در دانشگاه صنعتی شریف تدریس میکنم.
س : سوال آخرم را اینگونه مطرح میکنم که چه پیامی به داشجویان مشغول تحصیل در خارج دارید آیا زمینه به کارگیری آنان در ایران فراهم است
ج .من همانند همه دلسوزان کشور از این دانشجویان می خواهم برای خدمت به کشور پس از اتمام تحصیلاتشان به وطن خود باز گردند و دینشان را به میهن عزیز ادا نمایند تا شاهد پیشرفتهای این سر زمین مقدس با شیم.از مقامات سیاسی هم می خواهم وسایل استفاده از آنها را فراهم آورند.