شعری از آقای سوادکوهی

شقایق های پای دماوند را دیده اید؟!
در شکوه پر غرورشان
چه غم انگیز
زیر رژه ی آدم های خندان
می میرند!!؟
می توان زندگی کرد و
کسی را نکشت
می دانید
همیشه برای کشتن
نیازی به اسلحه نیست
مرگ مرگ است
انسان و
شقایق ندارد
می توان زندگی کرد و
برای ماندن خود
دیگران را نکشت
مثل تمام شقایق های پای دماوند
که نفهمیدند
چرا قتل عام شدند

فخرالدین احمدی سوادکوهی