براي تعيين اولويت خطرات، اولين كار محاسبه ريسك آنها مي‌باشد كه اين كار در چهار مر حله صورت مي گيرد :
مرحلة اول - شناسايي پي آمدها
مرحلة دوم – برآورد مواجهه
مرحلة سوم – برآورد احتمال
مرحلة چهارم – تعيين ريسك
در هر صور ت ، برنامه كنترل خطرات از چند مرحله زير تشكيل يافته كه به ترتيب آمده اند و بايد در مورد هر خطر به ترتيب عنوان شده، اجراء شوند يعني اول مرحله 1 از اعمال كنترلي مورد توجه قرار مي‌گيرد و اگر خطر قابليت اجراي مرحله اول را نداشت در مورد آن مرحله 2 اجراء مي‌شود.اين مراحل عبارتند از:
- از بين بردن يا حذف خطر(Hazard Elimination)
- محدود سازي خطر(Hazard Limitation)
- استفاده از طرح‌ها و دستگاههاي ايمني(Use of safety devices)
- دستگاه هايي كه به خاطر سيستم، از بين مي‌روند (Fail-safe devices : FSD)
- قفل‌هاي ايمني (Safety Locks)
- دستگاه هاي تن به ضرر كم دادن (Minor Loss acceptance)
- مانيتور‌ها (Monitors)
- دستگاه هاي هشدار دهنده(Warning devices)
- استفاده از طرح‌هاي فرار و بقاء (Escape & survival)
- سيستم‌ها و دستگاه هاي امداد (Rescue)
- جداسازي(Isolation)
براي كنترل هر خطر اوّل بايد تلاش شود كه به ترتيبي خطر از بين برده شده يا حذف گردد و معمولا با خطر ديگري جايگزين مي‌گردد. اين كار با تغيير تكنولوژي و فرآيند يا تعويض و جايگزيني مواد عملي مي‌گردد. طبيعي است وقتي فرآيندي تغيير يافت و خطر مورد بحث از بين رفت در فرآيند جديد هم خطر يا خطراتي وجود خواهد داشت كه بايد همواره سعي شود تا انتخاب فرآيند جديد به صورتي باشد كه خطرات جديد از نظر ميزان ريسك در منطقه پايين خط سطح ريسك پذيري مشخص شده در ماتريس ريسك قرار داشته باشند و ديگر نيازي به كنترل مجدد نباشد.