جستجو در وبلاگ

نشر رایگان کتاب

کتاب شما را رایگان چاپ می کنیم

نویسندگان، محققین و اساتید محترم دانشگاهها
«کتاب بنویسید...مجوز با ما...چاپ رایگان با ما...حق تألیف هم بگیرید!»

رمان عاشقانه


توسط :محمد خانی
دسته بندی موضوعی :عمومی
 1397/06/08
 6:30 AM
رمان عاشقانه

رمان عاشقانه

چگونه یک رمان عاشقانه بنویسیم؟ 

در ابتدای کلام باید عرض کنم که در اکثر آثار ادبی مفاهیم عاشقانه وجود دارد و کمتر داستانی را می شناسیم که در آن اتفاقی به نام عشق و محبت در آن حضور نداشته باشد. اما امروز بر آن شدم که به چگونگی نوشتن یک رمان عاشقانه ی محض یا عاشقانه ی تخصصی بپردازم.
برای نوشتن یک رمان عاشقانه به مولفه های زیادی احتیاج است که من مهمترین اون مولفه ها رو برای شما دوستان توضیح میدم.
اولین مولفه ظاهر شخصیت های داستانه : منظور من ظاهر شخصیت هایی است که در داستان دچار عاشقی می شوند. هر چه این شخصیت ها جوانتر ، زیباتر و شاداب تر باشند ، تاثیری که بر خواننده می گذارند بیشتر است. در اینجا مهم است که به تمامی جزییات ظاهری زن و مرد اول شخص توجه شود. بهتر است آن دو را به بهترین شکل نمایش بدهیم که نتیجه ی این عمل جذابتر شدن شخصیت های داستان و‌در نتیجه علاقه ی بیشتر مخاطب برای دنبال کردن رمان عاشقانه ی شما خواهد بود.

دومین مورد احساسات زن و مرد داستان ما می باشد به این مفهوم که ما باید بتوانیم احساسات عاشقانه ای که در شخصیت هامون وجود دارد را به صورت ملموس شرح بدیم. مثلا اگر حسی به نام ناز و عشوه در شخصیت زن داستان ما وجود دارد ما باید بتوانیم آن حس را در قالب مثال هایی شرح بدهیم، به این مفهوم که باید آن حس را در جریان داستان و متناسب با آن توضیح دهیم تا برای خواننده ی اثر تصور ان آسانتر و ملموس تر شود.یا اگر حسی مانند جذبه در شخصیت مرد داستان ما وجود دارد باید آن حس را در قالب مثال توضیح دهیم. هر چقدر تصویر سازی ما از آن احساسات قوی تر باشد ، عاشقانه ی ما تاثیر بیشتری خواهد داشت.

مورد بعدی موضوع داستان است؛ موضوع داستان در ساختن شخصیت ها بسیار موثر است و اگر ما بتوانیم موضوعی بکر و دست نخورده را در قالب یک رمان عاشقانه پیاده کنیم برای مخاطب ما جذابتر و هیجان انگیزتر خواهد بود . باید توجه داشته باشیم که از تکرار و‌ کلیشه بپرهیزیم .داستانی مانند لیلی و مجنون هنوز هم بسیار زیبا و جذاب است اما نویسنده و شاعر آن نظامی گنجوی است نه ما. تکرار لیلی و مجنون هیچ کس را بر نمی انگیزد .این مثال را به صورت کلی زدم که بدانیم باید داستانمان متعلق به زمان و سیر اندیشه های خودمان باشد.
مورد بعدی این است که متناسب با فرهنگ جامعه ی خودمان بنویسیم:
در فرهنگ ما دو‌نفر که عاشق هم می شوند برخلاف غربی ها هم دیگر را نوازش نمی کنند یا شراب نمی نوشنند.متاسافانه در رمان های فارسی عصر حاضر اتفاقاتی مانند لمس کردن معشوق و‌نوازش کردن او بسیار عادی شده است . باید فراموش نکنیم که این اعمال در فرهنگ و مذهب ما جایی ندارد و نوشتن این نوع آثار بیشتر متناسب با فرهنگ غربی است. پس نکته ی مهمی که در اینجا ذکر شد این است که داستان ما باید متناسب به فرهنگ‌ جامعه ی خودمان باشد آن موقعه مردم با آن راحت تر ارتباط برقرار خواهند کرد. باور کنید داستان هایی که هنجار شکن هستند به جز تباهی چیز دیگری در آنها نیست. ممکن است در گرمای بازار توجه ای گذرا به آنها بشود اما ماندگار نیستند و محکوم به فنا هستند.
در آخر باید بگویم یک داستان عاشقانه ی مفید داستانی است که واقعی، متناسب با فرهنگ جامعه و غیر تکراری باشد. دوستان گرامی برای مشاوره می توانند با آیدی تلگرام بنده تماس حاصل کنند. من پاسخگوی سوالات شما عزیزان در رابطه با رمان نویسی هستم و شما را برای نوشتن یک رمان جذاب در همه ی ژانرها راهنمایی خواهم کرد.

کارشناس ادبیات و نویسنده؛ محمد خانی
آیدی تلگرام: @M_khanii71


ارسال نظر: