تصویری هنری از شی ۲۰۱۴ MU69 که کاوشگر افق های نو از کنار آن عبور خواهد کرد
به گزارش بیگ بنگ به نقل از ایسنا، “نیوهورایزنز” یا “افق‌های نو” فضاپیمای رباتیک ناسا و بخشی از برنامه‌های فضایی مرزهای نو است که در ۱۹ فوریه ۲۰۰۶ میلادی به سوی کمربند کویپر حرکت کرد. این کاوشگر فضایی که آن را کاوشگر بین‌سیاره‌ای یا سیاره‌پیما هم خوانده‌اند، نخستین فضاپیمایی است که به‌سوی پلوتو پرواز کرد و به مطالعه دربارۀ این سیاره کوتوله و پنج قمر تاکنون شناخته‌شده آن، به ویژه “شارون”(Charon)، پرداخت.
نیوهورایزنز ویژگی‌های سیاره شناختیِ پلوتو و قمرهای آن را بررسی و داده‌برداری کرده و یافته‌های خود را تدریجا و در خلال کارهای دیگر خود ظرف ماه‌ها و سال آینده به زمین گزارش می‌کند. سفر طولانی این کاوشگر فضایی با رسیدن به پلوتو خاتمه نمی‌یابد، بلکه طبق برنامه‌ریزی‌های از پیش‌انجام گرفته، کاوشگر فضایی افق‌های نو پس از گذر از کنار پلوتو به سراغ کمربند کویپر خواهد رفت تا دستکم با یکی از اجرام این کمربند نیز دیدار کند.
این کاوشگر بالاخره در ۱۴ ژوئیهٔ ۲۰۱۵(۲۳ تیرماه ۱۳۹۴ خورشیدی) از کنار پلوتو گذشت و به‌سوی کمربند کویپر رهسپار شد. پس از گذشت این فضاپیما از کنار پلوتو در سال ۲۰۱۵، اکنون پژوهشگران به این فکر می‌کنند که آیا این امکان وجود دارد که روزی انسانها بر روی این سیاره کوتوله قدم بگذارند. پلوتو سیاره کوتوله کمربند کویپر در سامانه خورشیدی است که در هنگام کشف آن در سال ۱۹۳۰ تا ۲۴ اوت ۲۰۰۶ نهمین سیارهٔ سامانه خورشیدی به حساب آمده بود؛ اما اکنون بنا بر تعریف نوین انجمن بین‌المللی اخترشناسی، سیاره پلوتون یک سیاره کوتوله و همچنین به عنوان نخستین نمونه از رده جدید جرم فرانپتونی محسوب می‌شود.
همانطور که در سال ۲۰۱۵، نخستین تصاویر شگفت انگیز از پلوتو توسط نیوهورایزنز ثبت شد. ممکن است افراد با دیدن عکس فوق خیال‌پردازی کنند و دلشان بخواهد روزی به این سیاره سفر کنند. البته در دنیای امروز خیال پردازی‌ها هم عملی خواهند شد و اکنون با اطلاعاتی که این کاوشگر در اختیار پژوهشگران قرار داده است، می‌توانیم امیدوار باشیم که روزی انسانها نیز به پلوتو خواهند رفت. در عین حال، بزرگترین چالش سفر انسان به پلوتو، میزان سوخت است زیرا میلیاردها کیلومتر فاصله بین زمین و پلوتو وجود دارد.
هنگامی که پلوتو و زمین در دو سوی مخالف با یک دیگر بر گرد خورشید قرار گیرند این فاصله نزدیک به ۷٫۵ میلیارد کیلومتر است و این بیشترین فاصله‌ای است که این دو می‌توانند از هم داشته باشند. کمترین فاصله هنگامی است که هر دو در یک سوی خورشید قرار گیرند. نزدیک‌ترین این فاصله نزدیک به ۴٫۲۸ میلیارد کیلومتر است. البته ما نباید امید خود را از دست دهیم زیرا ممکن است پژوهشگران در آینده یک فضاپیمایی توسعه دهند که بتواند به راحتی انسانها را از زمین به سیاره پلوتون ببرد اما باید گفت که این کار ممکن است نیم قرن به طول بیانجامد.
مهدی دانشیار مدرس ومشاور نجوم وستاره شناسی 09303897350