ما می توانیم فرزند توانمند به جامعه دهیم و یا فردی لوس که از پس انجام هیچ کاری بر نمی آید. همه پدر و مادرها به فرزندشان علاقه دارند و این علاقه را با ابراز محبت خود به آنها نشان می دهند. اما گاهی اوقات پیش می آید گه این محبت کردن جنبه افراطی به خود می گیرد و جای محبت کردن با لوس کردن عوض می شود.
لوس شدن بچه ها خطراتی را برای آینده آنها به وجود خواهد آورد. خطراتی همچون،متوقع بودن از دیگران، بی مسئولیتی، حریص بودن، عدم پذیرش سخنان دیگران و ... به همین دلیل بسیاری از والدین این نگرانی را در خود احساس می کنند که شاید به طور نا خواسته با محبت های خود باعث لوس شدن فرزندشان شود و در آینده نتوانند جلوی این مسیر را بگیرند.

خویشتنداری اولین گام

والدین باید بتوانند میان خواسته های فرزندشان و نیازهای اساسی او تفاوت بگذارند. زمانی که فرزند از کودکی عادت کرده است که هر آنچه را که خواسته در اختیار داشته باشد با بزرگ شدن او دچار مشکلی جدی خواهند شد. زیرا دیگر نمی توانند این روند را متوقف نمایند. این مسئله باید در همان دوران که کودک زبان باز نکرده و با گریه و نق نق کردن به خواسته هایش رسیده است، متوقف شود. والدین باید بتوانند این موضوع را درک کنند که آیا خواسته ای که فرزندشان دارد از روی نیاز است و یا از روی بی نیازی. و همچنین باید به این مسئله واقف باشند که گاهی اوقات باید به خواسته کودکان «نه» گفت. و در بعضی مواقع خواسته آنها را با تاخیر اجابت نموده تا به این وسیله خویشتنداری و صبر ارا در کودکان افزایش یابد.

حرص و طمع ممنوع

والدین باید این توانایی را در خود تقویت نمایند که در مقابل در خواست های حریصانه فرزندشان پاسخ فوری ندهند. بهتر است در این مواقع به کودک گفته شود «شاید دفعه بعد برایت این اسباب بازی را خریدم» و یا اینکه «عزیزم می تونی پول تو جیبی ها ت رو جمع کنی و اون چیزی رو که می خوای بخری من هم کمکت می کنم.»و مثال هایی از این دست.

والدینی که رشوه می دهند

بسیاری از والدین گمان می کنند، برای اینکه بتواند انتظاراتی که از فرزندشان دارند براورده شده ببینند باید به آن ها رشوهبدهند. به طور مثال اگر تکالیفت را انجام دهی برایت فلان هدیه را می خرم و یا اینکه اگر شکلات می خواهی باید اتاقت رامرتب کنی. اما این والدین باید بدانند با این کار باعث اختلال در نوع رفتار کودک خواهد شد. و دیگر کودکان هیچ کاری را با انتظارات منطقی انجام نخواهند داد و برای هر مسئله کوچکی منتظر رشوه گرفتن هستند.

پرورش نسلی مسئولیت پذیر

فرزند در یک خانواده باید بر این مسئله آگاهی داشته باشند که هر کس باید مسئولیتی را بر عهده داشته باشند. پس والدین باید مسئولیت هایی مطابق با توانایی های کودکشان بر عهده او بگذارند. 
تشویق کردن کودکان در انجام این کارها تاثیر بسیار فوق العاده دارد البته نه در کارهای عادی و معمولی که وظیفه همه اعضای خانواده است.

ضعف نشان ندهید

والدین همیشه بر سر یک دوراهی قرار دارند اینکه مهربان باشند و هم اینکه فرزندی داشته باشند مطیع و حرف گوش کن. اما والدین در این مسیر اشتباهاتی دارد که مهمترین آن نرمش بیش از حد در مقابل فرزندان است. به طور مثال والدین برای فرزندشان مقرراتی را در خانه وضع می کنند، اما با کوچکترین غرغر و بی قراری تسلیم می شوند. در این زمان است که اجرای قوانینی که  خود والدین آنها را با شک و تردید انجام می دهند دیگر هیچ اثری بر فرزندان نخواهد داشت.
اگر فرزندان ببینند که والدین از سخت گیری های نا به جا اجتناب می کنند، آنگاه به اصولی که برای والدین مهم است پایبند خواهند بود.
در آخر باید گفت والدین سعی کنند در رفتار خود با فرزندانشان دقت لازم را مبذول نمایند. اگر مشاهده می نمایید که فرزندشان لوس شده است بهتر است از حضور یک مشاور متخصص در این مواقع غافل نباشند.