دره گوبلین یکی از عجیب ترین مکان های یوتا، ایالات متحده می باشد که دقیقا بین شهرهای گرین ریور و هنکسویل است. این دره که تنها 1.6 کیلومترعرض و 3 کیلومتر طول دارد با هزاران هودو که سنگ های ماسه ای فرسوده شده که توسط باد و آب به شکل اجنه سایر موجودات افسانه ای درآمده است می باشد پر شده است.

چشمگیرترین آن ها سه هودوی مجزا با ابعاد بسیار بزرگ است که روی یک لبه باریک ایستاده اند و توسط زمین های تخت پوشیده از چمن احاطه شده اند.هودو ها با فرسایش ماسه سنگ ها در دوره ژوراسیک، بین 180 تا 140 میلیون سال پیش ایجاد شده اند، زمانی که این منطقه در کنار یک دریای باستانی قرار داشت.

این اشکال عجیب و غریب به این علت پدید آمدند که سنگ ها از انواع مختلف سنگ های رسوبی با درجه سختی متفاوت تشکیل شده بودند که موجب می شد به صورت متفاوتی ساییده شوند. سنگ های نرم تر، سریعتر از سنگ های سخت ساییده می شدند.

دره گوبلین اولین بار توسط گاوبازها که به دنبال گله گاو می گشتند کشف شد. سپس در اواخر سال های 1920Arthur Chaffin با همراهانش دوباره کشف شد. گفته می شود آرتور و همراهانش از آن چه دیده بودند بسیار شگفت زده شده بودند.

او این دره را دره قارچ نامید و در سال 1949 دوباره به آن بازگشت و چند روز به  بررسی این دره اسرارآمیز و عکاسی از آن پرداخت. این دره در سال 1964 رسما به عنوان یک پارک ایالتی تعیین شد.