: به قول دکتر محمّد مُعین&: دُرست است که اهالی فارس در عصر حافظ و سلاطین ایشان سُنّی بودهاند، ولی این نیز مؤیِّد مذهب حافظ نیست؛ چراکه در آن دوره اندکی پیش از تولّد حافظ، اولجایتو (703-716) تشیّع را مذهب رسمی ایران قرارداد.
علّامه حلّی& و پسرش، آثاری در اثبات تشیّع در همین عصر کتابت میکردند. اولجایتو، مدرسهای نزدیک گنبدِ سلطانیّه و مدارس بسیاری نیز برای تعالیم تشیّع در همان عهد برقرار کرد. عالمان شیعی هم از عراقِ عرب و دیگر بلاد به ایران روی میآوردند.[1]
[1]. حافظ شیرین سخن؛ به نَقل از: تاریخ مفصّل ایران / 315 و 318.