وِصال امام علی× به معنای حقیقی کلمه ممکن نیست، حتّا پی‌بردن به مقام‌ها و فضایلش نیز طبق تصریح خود آن بزرگوار مُحال است، مگر نَه این‌که در خطبه‌ی شقشقیّه فرمودند:
«وَلا يَرْقَی إلَیَّ الطَّيْرُ[1]؛
مرغانِ بلند‌پروازِ اندیشه‌ها به بُلندای ارزش من نتوانند پرواز کرد».
یا در روایت شریف معرفت امیرالمؤمنین× به نورانیّت فرموده:
«... ما را همردیف خدایان قرار ندهید؛ آن‌گاه هر چه می‌خواهید، در فضیلت ما بگویید [که هر چه بکوشید و به‌گمان خویش بلند پروازی کنید] به حقیقت و منتهای آنچه در ما وجود دارد نمی‌رسید. و عطا نموده است خدای عزّوجل به ما بزرگ‌تر و عظیم‌تر از آنچه خود وصف نماید و آنچه من وصف می‌کنم یا به دل هر یک از شما خطور می‌کند»[2].
[1]. نهج البلاغه، ترجمه‌ی استاد دشتی، خطبه‌ی 3، ص 44.
[2]. لا تجعلونا أرباباً و قولوا فی فَضْلِنا ماشِئْتم، فأنّکم لا تبلغون کنه ما فینا و لا نهایته، فانّ الله عزّوجَل قد اعطانا أکبر و أعظم ممّا وصفه واصفکم أو یخطر علی قلب أحدکم.