زیردریایی کلاس کیلو نوعی زیردریایی نظامی با موتور دیزلی – الکتریکی است که اولین آنها در سال 1980 به خدمت نیروی دریایی شوروی درآمد. نام روسی مدل ابتدایی این زیردریایی پروژه 877 پالتوس بود که در اصطلاح بین المللی به کلاس Kilo شهرت یافته اند. در مجموع 57 فروند از این زیردریایی ساخته شده است.

ایران در سال 1991 قراردادی به ارزش 750 میلیون دلار را برای خرید دو فروند زیردریایی کلاس کیلو از مدل پروژه ی 877 با شوروی به امضا رساند که تا دو سال بعد به ایران تحویل شدند. یک دستگاه دیگر نیز در سال 1992 خریداری و به آنها اضافه شد. این زیردریایی ها نخستین شناور زیر سطحی نیروی دریایی ایران محسوب می شدند که تا به امروز نیز با ارزش ترین زیردریایی های این نیرو باقی مانده اند. این سه زیر دریایی در ایران به ترتیب "نور، طارق و یونس" نامگذاری شدند.

وزن این زیردریایی با بارگیری کامل در زیر آب به 3 هزار تا 3 هزار و 900 تن می رسد و طول آن 70 تا 74 متر است. کیلو بیشتر به منظور ماموریت های ضد زیر دریایی و ضد کشتی در آب های کم عمق طراحی شده است و به اژدرهای 533 م م، موشک های ضد کشتی، مین های دریایی و موشک های دفاع هوایی کوتاه برد مسلح است. این زیردریایی ها از بی صداترین زیردریایی های دیزلی دنیا به شما می روند.

طول: 70 تا 74 متر

سرعت: 10 تا 12 گره دریایی در زیر آب و 17 تا 25 گره دریایی در سطح آب

برد عملیاتی: 700 تا 6500 مایل دریایی با سرعت 7 گره

جنگ افزارها: سیستم موشکی موشک ضد کشتی نوواتور کلوب – اس ، موشک دفاع هوایی 8 موشک استرلا -3