زندگی-نامه-آقای-فخرالدین-سوادکوهی--

فخرالدین احمدی سوادکوهی ، سال ۱۳۵۴ در شهرستان سوادکوه ، شهر زیراب به دنیا آمد. کودکی تا جوانی اش با فقر گذشت. از کودکی شاهد اختلاف طبقاتی بود و از این شکاف بزرگ رنج می برد. در داستان هایش به این دلیل زندگی کارگران موج می زند. تلخی های زندگی را چشید. از کودکی کارگری می کرد. سیگار فروشی ، شربت فروشی و شاگرد بنایی. از نزدیک این دردها را لمس کرده که با درد و وضعیت کارگران آشناست.سال ۱۳۷۳ به خدمت سربازی رفته و بعد از اتمام ، مطالعات و فعالیت ادبی خودش را جدی گرفت و بطور حرفه ای فعالیت ادبی اش را آغاز کرد. از سال۱۳۷۹ فعالیت مطبوعاتی اش را شروع کرد که این تجربه ی خوبی بود تا در اجتماع ریزتر شود و اتفاقات روزمره را در قالب داستان و شعر منعکس کند. با کتاب (از این ولایت) علی اشرف درویشیان پا به قلمرو داستانویسی گذاشت و با منصور کوشان، درویشیان ، خندان مهابادی ، مندنی پور ، رفاقت نزدیک داشت و حضور این بزرگان ادبیات ایران، در پیشرفت کارش موثر بودند. وی همزمان همراه با تلاش و پشت کار ادبی ، برای امرار معاش کارهای خدماتی می کرد و از کار نمی ترسید.
سوادکوهی سال ۱۳۹۳ شش اثر توسط انتشارات دانشیاران ایران به چاپ رساند که بازتاب گسترده ای داشت. همان سال فعال ترین نویسنده انتخاب می شود. سال ۱۳۹۴ کتاب بعدی خود ( شهر من ، زیراب) را توسط همان انتشارات به چاپ رساند که بی شک بهترین کتاب وی می باشد. این کتاب به تاریخ دو نسل از این شهر اشاره دارد که رو به فراموشی بود. آثار سوادکوهی به شرح ذیل می باشد:
-شوکا نباید بمیرد(مجموعه داستان کوتاه)
- آدم های توی مه-( داستان بلند)
-طبل، باران، بابا( داستان بلند)
-کاغذهای خط خطی(گزیده گویی)
-برترین سخن ها(سخنان بزرگان جهان)
- چمدانی پر از دلتنگی(مجموعه شعر)
-شهر من ، زیراب( منظومه ی بلند)