لازم به ذکر است، شیوه نگارش کتاب رسول الله به این نحو است که ابتداء متن کامل اتهامات و شبهه را از کتب ضاله بیان، و سپس به بررسی آن می پردازد.
کتاب رسول الله، صفحه 243
قرآن نعمتهای بهشت را برای ترغیب انسانها به عمل تشریح کرده و بهشت هم متعلق به همه مردان و زنان صالح است .
خدا در پاداش دادن هیچ تفاوتی بین زن و مرد قرار نداده است. آنچه در وصف همسران بهشتی در آیات قرآن آمده، تنها بخشی از
نعمتهای بهشتی
است، گرچه حتی همین مورد اختصاص به مردان ندارد. طبق آموزه‌های وحیانی در بهشت هر کدام از مرد و زن از نعمت و لذات مناسب خود با
همسران پاکیزه برخوردارندواینموهبت
اختصاص به مردان ندارد، مثلاً قرآن کریم فرمود: و لهم فیها ازواج مطهره؛ برای بهشتیان در آن جا همسرانی پاک و پاکیزه است. ضمیر «هم»
در آیه به همة بهشتیان اعم از زن و مرد برمی‌گردد، نه فقط به مردان بهشتی. ازواج جمع زوج به معنای همسر است، نه زوجه به معنای زن. در
آیه دیگر هم می‌فرماید: و زوجناهم بحور عین؛ آنها را با همسرانی درشت و زیبا چشم تزویج گردانیم .در این آیه هم ضمیر به همه بهشتیان
برمی‌گردد. «حور عین» وصف زیبایی همسران بهشتی اعم از زن و مرد است، زیرا واژه «حور» جمع احور (مرد سیاه چشم) و جمع حوراء
(زن سیاه چشم) است. واژه «عین» جمع اعین (مرد درشت چشم) و جمع عیناء (زن درشت چشم) است. پس داشتن همسر در بهشت
برای مرد و زن مطرح است. تا این جا وعده همسران پاک و زیبا چشم بود ،هم برای زنانی که بهشتی میشوند و هم برای مردانی که بهشتی میشوند
.
شاید یکی از علتهایش این باشد که معمولا زنان دنبال زیبایی جسمی مردان نیستند، بلکه بیش تر مردانگی و قدرتمندی آنان را میخواهند
.
از این رو بیش تر از این به توصیف مردان بهشتی نپرداخته و اینها
در روایات آمده است، از جمله در روایات راجع به مردان بهشتی فرموده: إن أهل الجنة جرد مرد مكحلين، مكللين، مطوقين، مسورين مختمين،
ناعمين، محبورين، مكرمين، يعطى أحدهم قوة مائة رجل في الطعام و الشراب و الشهوة و الجماع، قوة غذائه قوة مائة رجل في الطعام و الشراب
و يجد لذة غدائه مقدار أربعين سنة، و لذة عشائه مقدار أربعين سنة، قد ألبس الله وجوههم النور و أجسادهم الحرير بيض الألوان، صفر الحلي،
خضر الثياب؛ مردان بهشت جوانانی هستند که بدن شان موی زاید ندارد، سرمه کشیدهاند، تاج بر سر دارند، طوقهای زینتی بر گردن و
دست بندها بر دست و انگشترهای زیبا بر انگشت و چهرهای شاداب و مسرور و با کرامت دارند، هر کدام قوه خوراک و نوشیدن و جماع
ده نفر را دارد، چهره شان نورانی است، بر اندام شان لباسهای حریر سفید و زیرهای طلایی و پوششهای سبز است. اما زیبایی زنان بهشتی
را هم در قرآن توصیف نکرده و اجمالا زیبایی آنها در همان توصیف به حور عین آمد و ذکر شد، ولی در زن چند چیز مطلوب جامعه و
افراد است که قرآن روی آنها مانور داده است
:
الف. پوشیده بودن زن، زن به مثابه گوهری درخشان میماند که زیبایی و جلای این گوهر در آن است که پوشیده باشد. با بهای فراوان
دیده شود. زیبایی و درخشانی در سفره عام گذاشته نشود. قرآن روی این ویژگی تاکید میکند: حور مقصورات فی الخیام؛حوريانى كه
در خيمههاى بهشتى مستورند. كَأَنَّهُنَّ بَيْضٌ مَكْنُونٌ؛ گويى از (لطافت و سفيدى) همچون تخممرغهايى هستند كه (در زير بال و پر مرغ)
پنهان مانده (و دست انسانى هرگز آن را لمس نكرده است.
ب. زنی مطلوب است که فقط دلبسته شوهر باشد. به هیچ مرد دیگری دل نبسته و نبندد. این ویژگی هم در زنان بهشتی تاکید شده است
:
و عِِنْدَهُمْ قاصِراتُ الطَّرْف عینٌ؛نزد آنها همسرانى زيبا چشم است كه جز به شوهران خود عشق نمىورزند
. لَمْ يَطْمِثْهُنَّ إِنْسٌ قَبْلَهُمْ وَ لا جَانٌّ؛ هيچ انس و جنّ پيش از ايشان با آنها تماس نگرفته
(و دوشيزهاند).
ج. معمولا زنانی که یک بار ازدواج کرده و شوهر مرده یا طلاق گفته باشند، به دلایل مختلف کم تر از دوشیزگان مورد توجهاند
.
قرآن بر این نکته تاکید میکند که: فَجَعَلْناهُنَّ أَبْكاراً؛ همه را دوشيزه قرار داديم. برای زنان اهمیت چندانی ندارد که مردشان قبل از آنها با زن
دیگری ازدواج نکرده باشد یا بسیاری از آنان وجود همسری دیگر را ناپسند نمی دانند. از این رو این ویژگیها برای مردان بهشت یاد نشده است. بنابراین در قرآن هم شوهران
بهشتی توصیف شدهاند و هم زنان بهشتی. در هر دو به ویژگیهایی که از نظر جنس مخالف اهمیت دارد، اشاره شده است
.
البته قرآن در بیان این مسائل حیا را تا حد لازم رعایت کرده؛ با توجه به روحیه زنان کم تر به توصیف مردان بهشتی پرداخته است
.
اگر در قرآن حورالعين به عنوان همسران بهشتي بیش تر مورد توجه واقع گرديده، ولي شوهران بهشتي کم تر معرفي شدهاند، نه از آن روست
که خدا براي ترغيب زنان اهميتي قائل نبوده و نه بدان جهت است که بهشت مردانه است و نه جهات غلط ديگري که ممکن است به ذهن آيد،
بلکه ريشه در روحيات زن و مرد دارد . روحيه زن اين است که مطلوب و شکار باشد. بر عکس روحيه مرد که بر طالب بودن و شکارچي بودن است.
زن مي خواهد زيبا و مهوش و ماهپاره باشد تا ناز کند و عشوه بفروشد تا براي تصاحب او مسابقه بگذارند و نبرد کنند و زحمت بکشند و
بها بدهند؛ بر عکس مرد که مي خواهد تصاحب کند و بها بدهد و عشوه بخرد. معمولا خريدار را توصيف نمي کنند بلکه جواهر پنهان و
مطلوب و قيمتي را معرفي مي کنند و توصيف مي نمايند تا خواهندگان براي تصاحبش مسابقه بگذارند و مجاهده کنند و... چون زن مطلوب
و خواستني است و برايش مسابقه داده مي شود، معرفي مي گردد. مرد جسم و زيبايي و لطافت و رعنايي زن را طالب است. زن وجود مرد
و سايه او و تسلطش را مي خواهد. از اين رو زنان غالبا دنبال قد و قامت مردان نيستند. البته مردان بهشتي در کمال زيبايي و تناسب هستند.
زن بهشتي مردش را به هر صورتي بخواهد مي يابد. اصولا اين مسائل در خواست زن زياد لحاظ نمي شود. بنا بر اين همچنان که مردان بهشتي
از حوريان بهشتي و مصاحبت با آنها لذت مي برند، زنان بهشتي هم که حوريان و برتر از حوريان هستند، به مردان بهشتي عشوه مي فروشند .
آنها را به وصال خويش
مي خوانند. از زناشويي و تصاحب مردان بهشتي لذت مي برند . زنان صالح که مشرف به ورود به بهشت مي شوند، از حوريان بهشتي برتر بوده و همسر مردان صالح بهشتي مي شوند
برای زنان بهشتی نیز هر چه بخواهند هست. در بهشت زن و مرد طهارت طلبند . پلیدی و ناپاکی نمی طلبند. از این رو زنان طاهر بهشتی
اصلا طالب مردان متعدد نیستند، بلکه همان مرد خود را در هر چهره و به هر هیئت که بخواهند ، مییابند و از مصاحبت با او لذت میبرند.