حضرت عبدالعظيم عليه السلام از حضرت رضا عليه السلام روايت فرموده است كه : فرمود :
دوستان من را از جانب من سلام برسان و به آنها بگو :
در دلهاي خود از براي شيان راهي باز نكنند .
وآنها را امر كن به راستگويي و اداي امانت
و سكوت و ترك منازعه و جدال در كارهاي بيهوده
و آنان را امر نما كه با يكديگر آميزش و آمد و شد نمايند .
و اين عمل آنها موجب نزديكي به من مي شود .
دوستان من نبايد اوقات خود را به مخالفت و دشمني با يكديگر مشغول سازند .
من با خويشتن پيمان بسته ام كه هركس مرتكب اين گونه كارها بشود .
و يا يكي از دوستانم را مورد خشم و غضب قرار دهد .
از خدا بخواهم كه خداوند وي را در سخت ترين عذاب گرفتار سازد .
اين نوع افراد در آخرت از زيان كارترين افراد خواهند بود .
دوستان من را متوجه كن كه خداوند نيكوكاران آنان را آمرزيده .
و از بدكاران آنها درگذشته
مگر كساني كه :
شرك آورده اند .
و يا يكي از دوستان مرا رنجانده اند .
و يا در دل خود نسبت به وي كينه و عداوت دارند .
پروردگار از اين گونه افراد نخواهند گذشت و آنها را نمي بخشد .
مگر اينكه :
از نيت خود برگردد .
اگر از اين كار زشت خود بازگشت مورد آمرزش خداوند قرارخواهد گرفت .
واگر در اين عمل باقي ماند .
خداوند نور ايمان را از دل او خارج خواهد ساخت .
از ولايت من نيز بيرون مي رود .
و در دوستي ما اهل بيت هم بهره اي نخواهد داشت .
و من به خدا از اين ذلات مردم پناه مي برم .