سیستم بدن انسان برای کارکرد خود به انرژی نیاز دارد،  حداقل مصرف انرژی روزانه آن، برای اینکه تنها زنده بماند نه فعالیت کند به اندازه یک لامپ 100 وات می‌باشد. پس انسان  در هر ثانیه 100 ژول انرژی استفاده می‌کند، به این دليل کلاسی که مملو از دانشجویان است پس از اتمام درس محیطی ناخوشایند است چرا که میزان زیادی گرما، بخار آب و گازها در فضای اتاق به علت فعالیت دانشجویان پراکنده شده است. پس با تنظیم یک جدول 24 ساعته می‌توانیم بگوییم در طول مدت شبانه‌روز چه میزان انرژی برای بقای ما لازم است اگر از این میزان کمتر به بدن ما انرژی برسد، رفته، رفته انسان به سوی مرگ پیش می‌رود، ابتدا بدن انسان از انرژیهای ذخیره شده به وسیله چربی این میزان انرژی را تأمین می‌کند ولی رفته رفته رو به تحلیل می‌رود. البته مسلم است یک دونده که 12 ساعت می‌دود میزان مصرف انرژی آن از کسی که 12 ساعت با کامپیوتر کار می کند، به مراتب بیشتر است.

 انسان در زمره حیوانات پستاندار قرار دارد، بخاطر خونگرم بودن پستانداران، باید میزان انرژی خود را در حد ثابتی حفظ کنند و همواره انرژی بسوزانند،  چون دسترسی آنها به مواد غذایی همواره ممکن نیست لذا سیستم ذخیره‌سازی، در بدنشان وجود دارد، برای ایامی که دسترسی به مواد غذایی کمتر است از آن انرژی که به صورت چربی ذخیره شده است، استفاده کنند. مثلاً خرسها با ذخیرۀ چربی و اضافه وزن 40 تا 50 کیلویی زمینه خواب زمستانی خود بدون هیچ مشکلی را فراهم می‌آورند و شترها به گونه دیگر، و انسان‌ها نیز در اطراف پهلوها و سایر اندام این انرژی را ذخیره می‌کنند. ولی در انسان به علت دسترسی دائم به غذا و خوراک روند تأمین انرژی به حالت ثابت رسیده و در هر زمانی معمولاً غذای کافی در اختیار دارد لذا ذخیره انرژی دائماً در حال افزایش است بدون اینکه این انرژی ذخیره شده مصرف شود لذا بیماری چاقی گریبانگیر بشر می‌شود. در اینجاست که اهمیت روزه‌داری به مدت یکماه البته با شرایط خاص آن برای سلامتی انسان مشخص می‌شود.