[1]. يَأَيهَُّا النَّاسُ اتَّقُواْ رَبَّكُمُ الَّذِى خَلَقَكمُ مِّن نَّفْسٍ وَاحِدَةٍ وَ خَلَقَ مِنهْا زَوْجَهَا وَ بَثَّ مِنهُمَا رِجَالًا كَثِيرًا وَ نِسَاءً وَ اتَّقُواْ اللَّهَ الَّذِى تَسَاءَلُونَ بِهِ وَ الْأَرْحَامَ إِنَّ اللَّهَ كاَنَ عَلَيْكُمْ رَقِيبًا؛ اى مردم! از [مخالفت با فرمان‏هاىِ‏] پروردگارتان بپرهيزيد، آن كه شما را از يك تن آفريد و جفتش را [نيز] از [جنس‏] او پديد آورد و از آن دو تن، مردان و زنان بسيارى را پراكنده و منتشر ساخت؛ و از خدايى كه به نام او از يكديگر درخواست مى‏كنيد. پروا كنيد و از [قطع رابطه با] خويشاوندان بپرهيزيد. يقيناً خدا همواره بر شما حافظ و نگهبان است‏.

[2]. یا ایها الناسُ اِنّا خَلَقناکُم من ذکر و انتی وَ جَعَلْناکُم شعوباً و قبایلَ لِتعارفوا انّ أکْرَمَکُمْ عِندالله أتقیکُمْ اِنّ الله علیم خبیر؛ اى مردم! ما شما را از يك مرد و زن آفريديم و ملت‌ها و قبيله‌ها قرار داديم تا يكديگر را بشناسيد. بى‏ترديد گرامى‏ترين شما نزد خدا پرهيزكارترين شماست. يقيناً خدا دانا و آگاه است‏.

[3]. قطعاً كنيز با ايمان از زن آزاد مشرك بهتر است، هر چند [زيبايى، مال و موقعيت او] شما را خوش آيد.

[4]. مسلماً برده با ايمان از مرد آزاد مشرك بهتر است، هر چند [جمال، مال و منال او] شما را خوش آيد.