آنان از زمان تولد متعلق به اربابان و برده محسوب میشدند. در روم و یونان و اکثر نقاط جهان، والدین میتوانستند فرزندان خود را به فروش برسانند. منشا این حق از عرف خانوادهها سرچشمه می‌گرفت. در الواح 12 گانه[1] این حق به والدین داده شده بود. دوکلانژ می‌گوید: «حق قبول یا رد فرزند در آغاز تولد، با همه خشونتی که در آن مشهود است در قوانین یونان و روم تواماً برای پدر منظور شده است». آبرماله می‌نویسد: پدر می‌توانست پرورش اولاد خود را نپذیرد، آنان را سر راه بگذارد یا بفروشد (ایرجی، 1339، ص 8).
فروش فرزندان توسط پدر در میان عرب جاهلی نیز گزارش شده است (جوادعلی، 1976 م، ج 7، ص 456).
[1].: الواح 12 گانه در قرن 5 پیش از میلاد و در اثر فشار طبقات مختلف مردم، پس از انتخاب 10 نفر قاضی از طرف قضات دهگانه، بر ری 12 میز مفرغی منقوش گردید؛ و می‌توان آرا در برای چندین قرن در حکم قانون اساسی روم دانست