رفتار-با-بردگان-در-توسط-عرب-جاهلی-چگونه-بوده-است؟

در جاهلیت، تنبيه، تعذيب، آزار و اذيت‌هاى روحى و جسمانى بردگان امرى بسيار عادى و متداول بود تا حدّى كه بسيارى از بردگان، خطر مرگ‌بار فرار را به جان مى‌خريدند تا از فشارهاى جان‌كاه و شكنجه‌هاى طاقت‌فرسا نجات يابند؛ با آن كه مى‌دانستند كه اگر دست‌گير شوند مرگ در انتظار آن‌هاست. جداى از محروميت‌هاى اجتماعى و سلب ابتدايى‌ترين حقوق فردى و انسانى و تنزل آن‌ها در حد حيوان و كالا، بردگان در صورت ارتكاب جرم و خطا يا هر رفتار و عملكردى برخلاف ميل و خواست اربابان، به شدت شكنجه مى‌شدند. تنبيه، تعذيب و مثله كردن، رايج‌ترين شيوه در برخورد و رفتار با برده خطاكار بود (جوادعلی، 1976، ج 7، ص 467). بدترين نوع شكنجه و سخت‌ترين رفتارهاى اربابان و كفار سنگ‌دل قريش با بردگانى بود كه به رغم كفر و شركِ اربابان خود به دين مبين اسلام گرايش يافته بودند.