باید توجه کرد که حکم زنان سالخورده در آیه شصت سوره نور بدین صورت بیان شده است: «و بر زنان از کار افتاده‌اى که امید زناشویى ندارند گناهى نیست که پوشش خود را کنار نهند به شرطى که زینتى را آشکار نکنند و عفت ورزیدن براى آنها بهتر است و خدا شنواى داناست». چنان که مشاهده می‌شود در این آیه خداوند دو قید را برای تخفیف در حجاب بیان می‌کند:
اولاً، سالخوردگی به‌گونه‌ای که میل و رغبتی به ازدواج ندارند و دیگران هم به جهت سالخوردگی آنها میل و رغبتی برای ازدواج با آنها پیدا نمی‌کنند، به عبارتی جاذبه جنسی را کاملا از دست داده باشند (طباطبایی، 1374 ش، ج 15، ص 227). ثانیاً، عدم خودآرایی جسمی یا عملی و لفظی که موجب تحریک و سوء استفادۀ نامحرم گردد. اگر در این مورد هم احتیاط کنند و همانند دوران جوانی حجاب داشته باشند، برای آنان بهتر است؛ یعنی زمانی مجاز به نداشتن حجاب حداکثری هستند که فلسفه‌های وجوب حجاب دیگر درباره آنان صدق نکند؛ اما حتّی در چنین حالتی هم داشتن حجاب برای آنان بهتر شمرده شده است. این خود نشان دهنده آن است که هدف اسلام از حجاب نه تمایز بین کنیز و آزاد، بلکه حفظ سلامت فرد و جامعه است. از همین آیه حکم کنیز قابل فهم است.