عفاف-کنیز-در-اسلام-چگونه-است؟

آنچه در بحث کنیز قابل توجه است و تمتّع مالک را متفاوت از تمتّعات مالکان قبل از اسلام از کنیزان می‌کند، این است که نبود صیغه عقد به معنى بى‌‏بندوبارى جنسى نيست. با توجه به شروط بالا اگر مردی مالک یک زن شد، مجاز نیست در هر شرایطی و بدون هیچ قید و شرطی از این زن مستمتع شود؛ تشبیه او به زن بدکاره روسپی که هیچ قیدی در کارش نیست و مرد هر زمان بخواهد به سراغش می‌رود، قطعاً غلط است. کنیز در اسلام همان قیود و حدود عفافی را دارد که یک زن آزاد دارد. زوجيّت او ضوابطى دارد كه براى همه لازم‏الاجرا مى‏باشد؛ یک زن کنیز می‌تواند مزوّجه باشد یا نباشد (مطهری، 1393 ش، ص 41). اگر شوهر داشت مالک حق تمتّع از او را ندارد (شرط اول از شروط نه گانه فوق). درحالتی که مجرد است هم مالک نمی‌تواند بدون قید و شرط با او رابطه داشته باشد. بلکه از نظر قیود و حدود حکم یک زن شرعی را پیدا می‌کند (همان، ص 42)؛ مثلا اگر پیش‌تر متأهّل بوده هم اکنون باید عده نگه دارد. فرزند او با فرزند زن آزاد هیچ تفاوتی ندارد؛ زیرا فرزند تابع اشرف ابوین است؛ یعنی اگر مادر آزاد باشد و پدر برده، فرزند آزاد می‌شود. به صورت کلی اگر یکی آزاد و یکی برده باشند فرزند آنان تابع اشرف آن دو که آزاد است، آزاد محسوب می‌شود