همچنان که در توضیح فضای کلی سوره نساء آمد، یکی از محورهای سوره طرح مسائل خانوادگی از جمله حدود روابط جنسی است. آیات مختلف این سوره به تبیین بحث ازدواج دائم و برخی قوانین آن می‌پردازد. آیه سوم بحث نکاح با یتیم و تعدد زوجات، تک همسری و ارتباط با ملک یمین را طرح نموده، آیه بیست و چهارم درباب حکم ازدواج موقّت است (طباطبایی، 1374، ج‏4، ص 432) و سپس بحث نکاح با کنیز در آیه 25 مطرح می‌شود. در این مجموعه آیات انواع روابط مجاز تبیین شده اند.

یکی از برداشت‌های ممکن این است که ذلک در «ذَلِكَ لِمَنْ خَشىِ‏َ الْعَنَتَ مِنكُمْ» را ناظر به تمامی آیات پیشین در بیان راه‌های تمتّع حلال دانسته، یعنی ازدواج دائم، موقّت و ازدواج با کنیز و «ان تصبروا خیرلکم» در انتهای آیه بیست و پنجم بر این معنا حمل شود که این راه‌های سه گانه برای هر کسی است که احساس می‌کند به گناه می‌افتد، اما اگر نمی‌خواهید و توان صبوری دارید خود دانید (دکتر انصاری، ذیل آیه 25 نساء، جلسه 13).