قرآن مکرراً به وجود نظم و انسجام و هدف در طبیعت اشاره دارد و اینکه خلقت عبث نبوده است :
« ... و کل شیئی عنده بمقدار »[1] : و هر چیز نزد او مقداری دارد.
« و السماء رفعها و وضع المیزان. »[2] : و آسمان را بر افراشت و میزان را قرارداد.
« و تری الجبال تحسبها جامد ة و هی تمر مر السحاب، صنع الله الذی اتقن کل شیء ... »[3] : و کوهها را می بینی و می پنداری که ساکن هستند ، در حالیکه همچون ابر در حرکتند. این صنع خداست که همه چیز را متقن آفریده است... .
« و ما خلقنا السماء و الارض و ما بینهما لاعبین »[4] : و ما آسمان و زمین و آنچه را که بین آنها است ، به بازیچه نیافریده ایم.