الف) سرعت ماه نسبت به زمين ( ) كه از رابطه­ی زير مي‌توان آن را محاسبه كرد:

      در اين رابطه  شعاع ميانگين گردش ماه به دور زمين است و

 مدت گردش يك دور ماه به دور زمين يعني همان ماه نجومي است. پس:

     ب) سرعت ماه نسبت به جهان يا همان ناظري كه در خارج از منظومه شمسي قرار دارد ( ). اين همان سرعتي است كه ما به آن نياز داريم.

      در شرايط واقعي، همزمان با چرخش ماه به دور زمين، زمين نيز به دور خورشيد مي‌چرخد. پس اگر زمين در بازه­ی يك ماه نجومي، به اندازه درجه به دور خورشيد گشته باشد، در اين صورت، بردار سرعت ماه ( )، نيز به اندازه درجه، از راستاي اصلي‌اش نسبت به ستاره دوردست، منحرف خواهد شد. در حالي‌كه اگر خورشيد را حذف كرده و سيستم مجزاي زمين- ماه را در نظر بگيريم، بردار سرعت ماه ( ) در هر ماه نجومي دقيقاً به همان راستاي اصلي‌اش نسبت به ستاره دوردست باز خواهد گشت.