وقتی که لیست خاصی از شایستگی ها توسعه یافت، می تواند تبدیل به پرسشنامه شده و به گروهی از متخصصان مربوطه (که سرپرستان کاری مشخص شده هستند، داده شود. از پاسخ دهندگان تقاضا می شود ک هاین مورد را که هر کدام از این شایستگی ها، برای رسیدن به عملکردی موفق، چقدر لازم و ضروری هستند، از مقیاس "ضرورتی ندارد" تا "کاملا ضروری" رتبه بندی و درجه بندی کنند. نتایج از لحاظ آماری بررسی شد، برای اعتبار بخشی به هر شایستگی، این استراتژی که "اعتبار محتوا"^[1] نامیده می شود، اقدام صنعتی قابل قبولی برای حمایت و دفاع از مدل شایستگی ویژه ای است[11]. البته مطالعات و تحقیقاتی که تأثیر استفاده از این شایستگی ها را در پیش بینی موفقیت آینده بررسی و مشخص کرده است، استانداردی طلایی از حقانیت و درستی فراهم می کند. این مطالعات طولی، اعتبار این مدل را در برنامه سازمانی واقعی امتحان می کند. برای مثال رتبه بندی و درجه بندی مرکز ارزیابی، در میان شایستگی های مرتبط، با تخمین اثر بخشی این شغل ها، نظیر نرخ و رتبه بندی ارزیابی عملکرد یا نتایج واقعی کسب و کار، مرتبط است. این مطالعات علمی ارزش اقتصادی مدل ها و ارزیابی شان را ثابت کرده است.