به هر چه توجه کنید با آن یکی می شوید. پس اگر پیوسته متوجه موانع باشید آنها بزرگ و بزرگتر می شوند.

اگر از مشکلات خود بگریزیم آنها ما را تعقیب خواهند کرد.

برای هیچ چیز اندیشه نکنید بلکه با دعا و شکرگزاری خواسته های خود را به خدا عرض کنید .

طریق خود را به خداوند بسپار و بر وی توکل کن که آن را انجام خواهد داد

دعا تلفن شماست به خدا و شهود تلفن خداست به شما.

جایی که راه نیست خدا راه می گشاید.

چه بسا معجزه همین امروز برای شما پیش بیاید.

هر آنچه با ایمان به دعا طلب کنید خواهید یافت.

برای خنثی کردن رشک و نفرت این عبارت را مدام تکرار کنید: اکنون خدا نه تنها آنچه را برای دیگران کرده بلکه بیش از آن را نیز برایم می کند.

صبورانه در انتظار خداوند می مانم و بر او توکل می کنم.

با موانع طرح دوستی می ریزم. تا هر مانعی پله ای شود برای بالا رفتنم

آنچه را خدا برای دیگران کرده برای من نیز خواهد کرد، و حتی بیشتر از آن را.

ترس ایمان وارونه است. ترس یعنی ایمان به شر به جای ایمان به خیر.

بخواهید که به شما داده خواهد شد و بطلبید که خواهید یافت. بکوبید که برای شما باز کرده خواهد شد

سنجهایم را به هم می کوبم و در وجد و طربم. زیرا خداوند پیشاپیش من گام بر می دارد و راهم را هموار و آسان می کند تا کامیاب شوم.

دو قدرت وجود ندارد! تنها یک قدرت هست. قدرت خدا..

هر چقدر هم که رهایی از وضعیتی محال به نظر برسد عقل کل راه خروج از آن را می داند.

شر حاصل خیالات بیهوده و نادرست آدمی است.

به هنگام سلوک در حقیقت همواره برای هدایت رهنمودهای مشخص بطلبید. یقین بدارید که اگر رهنمودی مشخص بطلبید این هدایت از راه خواهد رسید. گاه به صورت شهود و گاه از عالم خارج.

آنان که در گذشته زندگی می کنند تماس خود را با حال اعجاب انگیز از دست می دهند. خدا تنها حال را می شناسد."اینک الحال زمان مقبولست. اینک الحال روز نجات است".

اکنون به مشکل خود بیندیشید و یقین بدانید که خرد لایتناهی راه انجام آن را می داند. زیرا پیش از آنکه بخوانید او پاسخ خواهد داد. عرضه همیشه پیش از تقاضا می آید.

مشکل بیشتر مردم این است که می خواهند پیشاپیش راهها و چاره ها را بدانند. می خواهند به عقل کل بگویند چگونه دعایشان را مستجاب کند. به خرد و کاردانی و تدابیر خدا توکل نمی کنند. وقتی دست به دعا بر می دارند برای خرد لایتناهی تکلیف تعیین می کنند که از کدام راه خواسته ی آنها را برآورد. از این رو قادر مطلق را در قید و بند حدود می گذارند و به آن یگانه ی قدوس اهانت می کنند.

بر خلاف بچه ها که با اطمینان از برآورده شدن خواسته شان به راحتی روز و شب را سپری می کنند فرد بزرگسال عاجز از حل مساله خود زجر می کشد و چه شبها که خواب به چشمش نمی آید. می گوید که به خدا ایمان کامل دارد اما آنچه واقعا می خواهد این است که بداند چگونه و از چه راه خواسته اش برآورده خواهد شد. پاسخ این است: من حربه هایی دارم که تو نمی شناسی. راههای من حکیمانه اند و چاره هایم مطمئن.(ابتدای پاراگراف عین متن کتاب نیست)

در رویارویی با هر وضعیتی نه همطراز بلکه بالاتریم.

در خداوند تمتع ببر. پس مسئلت دل تو را به تو خواهد داد.

در همه ی راههای خود او را بشناس و او طریقتهایت را راست خواهد گردانید.

به محض آنکه بطلبی عقل کل راه انجام آن را می داند تنها نقش آدمی وجد و سرور است و شکرگزاری و ایمان.

به حیاتی فارغ از هر تجربه ی ناخوشایند بیندیشید که فقط با تماس آگاهانه و مدام با قدرت خدا میسر است.

هرگز نکوشید کسی را عوض کنید. تنها کسی که باید عوض شود خودتانید. خودتان که عوض شوید همه ی اوضاع و شرایط پیرامونتان عوض می شود. مردم نیز تغییر می کنند.از شرایط که آزرده نشوید سنگینی خود را از دست می دهند.

بر شما نخواهد بود که جنگ نمایید. بایستید و نجات خداوند را که با شما خواهد بود مشاهده کنید. خاموش ایستادن یعنی تعادل و توازن خود را حفظ کردن.

از امور جزئی درس بگیرید تا برای اداره ی امور بزرگ آماده شوید.

اگر در هنگام طلبیدن یقین بدانند که آن را یافته اند به آنها عطا خواهد شد.

خدا هر انسان و هر وضعیتی را به کار می گیرد تا خیر و صلاحتان را به انجام برساند.

نیروهای غیبی بی وقفه برای آدمی سرگرم کارند_ هر چند او به این حقیقت واقف نباشد_ سرنخ همواره در دست خود آدمی است.

هرچند اندیشه خاموش است اما نیرویی عظیم دارد. قدرتی که در خیر خواهیتان نهفته است هر چه مانع را از سر راهتان می روبد و مراد دلتان را به شما می دهد.

همه چیز باید از طریق تو بیاید، نه به سوی تو.

براستی اگر مردم از این آیه اطاعت می کردند برای مدت زمانی هر چه گفتگو بند می آمد تا نخست بیاموزند که تنها درباره ی مسائل سازنده سخن بگویند.

اگر خواسته ام خواست خدا باشد که بی تردید انجام می پذیرد. اگرنه همسنگ و معادل آن را به من خواهد داد.

به علت ترس از دست دادن است که بیشتر مردم آنچه را که از هر چیز دیگر عزیزتر می دارند از دست می دهند.

• حق را بشناس تا حق تو را برهاند.چون در درون خود احساس رهایی کردی چندی نخواهد گذشت که در برون نیز رهایی متجلی خواهد شد