در بخشی از مقدمه کتاب آمده است:
پرداختن به مساله مهدویت صرفا بحث و بررسی پیرامون یکی از موضوعات دینی و اسلامی در بین ده ها و صدها موضوع دیگر نیست بلکه سخن گفتن از کسی است که شناختن او مایه رهایی از مرز جاهلی و دل دادن به او دلبستگی به همه فضائل و خوبی ها و امید به او امیدواری به آخرین چشم انداز همه انبیا و اولیای الهی و انتظار او سرآمد همه اعمال و مایه قبولی آنهاست.
رداختن به مساله مهدویت فقط یک ضرورت عینی و تحقیق کتابخانه ای نیست که صرفا به انباشتن معلومات و اطلاعات ما بینجامد و در نهایت "جهانی تشنه در گوشه عالم" تحویل جامعه دهد تا در نتیجه اولیای طاغوت معادلات جهانی را رقم بزنند و فرهنگ های شیطانی علت ساختن سبک زندگی کسانی شوند که بر زبان یا حجت بن الحسن عجل علی ظهورک دارند ولی در زندگی علمی در عرصه های مختلف با مدل های غیر دینی زندگی می کنند.
بلکه می خواهیم با پرداختن به این موضوع به الگویی دست پیدا کنیم که در عمل و عینیت زندگی با آن حیات فردی و اجتماعی مان را تنظیم نماییم و با تشکیل حکومت دینی فراهم کردن عِدّه و عُدّه آماده ظهور آن منجی عدالت گستر گردیم.