,"تصوير در شعر، بياني است كه به صور ذهني حاصل از دريافتهاي حسي شاعر، كه
از تاروپود ضميرش برميآيد، تحرك ميبخشد تا خواننده احساس كند كه چيزي را
به گونهاي متمايز ميبيند، لمس ميكند، ميبويد يا ميشنود. يك شعر غالبا
با ساختن طيفي از تصاوير، هيجان را برميگزیند.