۱ . متن اين حكمت نامه ، برگرفته از ميزان الحكمة و ساير دانش نامه هايى است كه تاكنون توسّط پژوهشكده علوم و معارف حديث ، تأليف و ترجمه شده اند . از اين رو ، در ميان موضوعات مطرح در اين كتاب ، آن دسته از عناوين كه كار تحقيق آنها در اين پژوهشكده به پايان رسيده است ، از ديگر عناوين ـ كه تنها از ميزان الحكمة اخذ گرديده اند ـ ، كامل ترند .

 ۲ . با عنايت به نكته ياد شده ، ترجمه حكمت نامه پيامبر اعظم صلى الله عليه و آله نيز برگرفته از كتاب هاى مورد اشاره است . بنا بر اين ، همه محقّقان و مترجمان اين كتاب ها ، در تأليف ، تحقيق و ترجمه اثر حاضر نيز سهيم اند .

 ۳ . به اعتقاد ما ، احاديث روايت شده از اهل بيت پيامبر خدا نيز احاديث پيامبر صلى الله عليه و آله اند ، چنان كه از امام صادق عليه السلام نقل شده است كه فرمود :

  حَديثى حَديثُ أبى ، وحَديثُ أبى حَديثُ جَدّى ، وحَديثُ جَدّى حَديثُ الحُسَينِ ، وحَديثُ الحُسَينِ حَديثُ الحَسَنِ ، وحَديثُ الحَسَنِ حَديثُ أميرِالمُؤمِنين عليهم السلام ، وحَديثُ أميرِ المُؤمِنينَ حَديثُ رَسولِ اللّهِ صلى الله عليه و آله ، وَحَديثُ رَسولِ اللّهِ قَولُ اللّهِ عز و جل . حديث من ، حديث پدرم و حديث پدرم ، حديث جدّم و حديث جدّم ، حديث حسين و حديث حسين ، حديث حسن و حديث حسن ، حديث امير مؤمنان و حديث امير مؤمنان ، حديث پيامبر خدا و حديث پيامبر خدا ، حديث خداوند عز و جلاست .

 ليكن در اين مجموعه ، تنها احاديثى ذكر مى شوند كه در منابع حديثى ، مستند به شخص پيامبر صلى الله عليه و آله باشند ، تا كتاب ، براى همه مذاهب اسلامى ، بيشتر قابل بهره بردارى باشد .

 ۴ . حكمت نامه پيامبر اعظم صلى الله عليه و آله ، در بسيارى موارد ، براى آشنايى پژوهشگران با فهم دقيق سخنان آن بزرگوار (و به اصطلاح : «فقه الحديث») ، توضيح ، تحليل و جمع بندى هايى ارائه مى نمايد  كه اميدواريم سودمند افتد .

 ۵ . يكى از آداب مهمّ نقل حديث، چگونگى نسبت دادن آن به پيامبر صلى الله عليه و آله و اهل بيت عليهم السلام است . كلينى رحمه الله از امام على عليه السلام روايت كرده است كه :

  إذا حَدَّثتُم بِحَديثٍ فَأسنِدوهُ إلَى الَّذى حَدَّثَكُم ؛ فَإِن كانَ حَقّا فَلَكُم و إِن كانَ كَذِبا فَعَلَيهِ .  هنگامى كه حديثى را نقل مى كنيد ، آن را به كسى كه آن را روايت نموده ، نسبت دهيد ، كه اگر درست باشد ، به سود شماست و اگر دروغ باشد ، به زيان راوى است .

 بنا بر اين ، براى رعايت احتياط ، توصيه اكيد داريم كه كسانى كه مى خواهند از اين كتاب يا ساير كتب روايى ، حديثى نقل كنند ، آن را مستقيما به پيامبر صلى الله عليه و آله و اهل بيت عليهم السلام نسبت ندهند ؛ بلكه حديث را از طريق منبعى كه آن را روايت كرده است ، به آنان منسوب نمايند . براى نمونه ، نگويند : «پيامبر صلى الله عليه و آله چنين فرمود» يا : «امام عليه السلام چنين فرمود» ؛ بلكه بگويند : «فلان كتاب، از پيامبر صلى الله عليه و آله چنين روايت كرده است» و يا بگويند : «از پيامبر صلى الله عليه و آله چنين روايت شده است» .