انسانها به گونه ای آفریده شده اند که محتاج یکدیگرند و به تنهایی قادر به ادامه زندگی نیستند. سلامت آدمی و تداوم حیاتش به با هم بودن و در کنار یکدیگر بودن است. از آنجا که انسان موجودی تک بعدی نیست؛ در ابعاد گوناگون زندگی نیازمند حضور در اجتماع است. نیازمندی انسانها به یکدیگر سبب گردهماییشان در کنار همدیگر می گردد و در نتیجه اجتماعی حاصل از آنان پدید می آید.