اخیرا، اخبار بسیاری مربوط به ربات‌ها شنیده می‌شود. از ربات‌هایی که باغبانی می‌کنند تا پهبادی که جان انسان‌ها را با رساندن دستگاه شوک در سوئد نجات می‌دهد.
تلاش‌های زیاد و شکست‌های پیاپی بسیاری صورت گرفت تا ربات‌های این تیم متخصص به هسته مرکزی مذاب ناحیه رادیواکتیو رسیده و موقعیت را ارزیابی کنند. در نهایت، این برنامه‌ریزی‌ها برای عملیات پاکسازی به آینده موکول شد و بسیاری از ربات‌ها در میانه راه متوقف شده و یا گیر کردند.
امری بدیهی است که ربات‌ها در وارد شدن و بررسی موقعیت‌های مرگ‌آوری که در سطح رادیواکتیو بالایی قرار دارند و یک انسان را در کمتر از 1 دقیقه از پای در می‌آورند، تواناتر هستند.
یک ربات طراحی شده در دانشگاه توکیو، که شباهت بسیار زیادی با یک مار هشت متری دارد، میتواند توسط برس‌های لرزاننده‌ای که بر روی بدنش دارد با سرعت 10 سانتیمتر بر ثانیه حرکت کرده و با دمیدن هوا سرش را بالا بیاورد. ترسناک است نه؟
بر روی سر این ربات ماری یک دوربین نصب شده و از راه دور کنترل می‌شود. متخصصین ژاپنی امیدوارند که تا سه سال آینده این ربات را تکمیل کنند. این مار میتواند به درون رآکتور هسته‌ای نفوذ کرده و محل سوخت‌های هسته‌ای ذوب شده را پیدا کند، سپس مسئولین ژاپنی می‌توانند برنامه‌های خود را برای چگونگی مقابله با مواد رادیواکتیو بالا شروع کنند.
کمپانی توشیبا نیز اخیرا یک ربات طراحی کرده که به اندازه یک قرص نان بوده و میتواند آوار حاصل از تخریب نیروگاه هسته‌ای را جستجو کند. توشیبا این ربات را در تابستان امسال برای نیروگاه هسته‌ای فوکوشیما تولید نمود. با این حال، ربات ماری میتواند برای زلزله‌های احتمالی آینده و عملیات جستجو نیز مورد استفاده قرار گیرد. این ربات میتواند با خزیدن در بین سنگ‌ها، بازمانده‌ها را پیدا کند.
اگر این تلاش‌ها در مورد ربات‌ها و در این زمینه خاص نبود، مسئولین ژاپنی به علت حفظ جان کارگران در محیط‌های پر خطر و کم‌توجهی به عملیات پاکسازی تحت فشار قرار می‌گرفتند.