نتایج تازه‌ترین تحقیقات نشان داده است، پاهای بیش از حد لاغر، ریسک مرگ را تا 300 درصد افزایش می‌دهد.
نتایج یک تحقیق نشان می‌دهد، اگر یک فرد لاغر دارای
شاخص توده بدنی نرمال باشد اما قسمت تحتانی پاهایش بیش از اندازه لاغر و
استخوانی باشد؛ سه برابر بیشتر در معرض مرگ به دلیل بیماری‌های
کاردیومتابولیک نظیر دیابت نوع 2 یا بیماری‌های قلبی ـ عروقی قرار دارد.
نوربرت استیفن، استاد دانشگاه دانشگاه تایتینگن در
آلمان می‌گوید: «در بین افراد لاغر، پاهای استخوانی و لاغر ممکن است
قوی‌ترین عامل پیش بینی کننده سلامت متابولیکی بد باشند، در حالی که برای
افراد چاق، میزان چربی شکمی و بیماری کبد چرب غیرالکلی عوامل قوی پیش بینی
کننده بیماری‌های نظیر دیابت نوع 2 یا بیماری قلبی ـ عروقی هستند».
استیفن با بررسی داده‌های 981 نفر گفت: مشکل ژنتیکی
ذخیره چربی در اندام تحتانی احتمالا اصلی‌ترین فاکتوری باشد که افراد
لاغر را در معرض ریسک بالای بیماری‌های کاردیومتابولیک قرار می‌دهد.
محققان با انجام تصویربرداری MRI و MRS، توده چربی
بدن، توزیع چربی و رسوب چربی در کبد، مقاومت انسولین، ترشح انسولین، ضخامت
دیواره شریان کاروتید و تناسب اندام 981 نفری را که برای بررسی تحت نظر
گرفته بودند، تعیین کردند.
این نمونه‌های لاغر ناسالم اما با شاخص توده بدنی
عادی، دارای شرایط برخی بیماری‌های خاص نظیر لیپودیستروفی بودند که در این
حالت بدن قادر به حفظ ذخایر کافی چربی نیست.
نتایج این تحقیق ادعا می‌کند، اگر شما پاهای لاغر
اما با شاخص توده بدن طبیعی داشته باشید، ممکن است ابتلا به بیماری‌های
قلبی و عروقی و دیابت نوع 2، تا 300 درصد بیشتر شما را تهدید کند.