شهاب سنگی قدرتمندتر از بمب اتمی در آب های اقیانوس اطلس سقوط کرد

طبق اطلاعات منتشر شده از سوی ناسا، این شهاب سنگ در فاصله یک مایلی از ساحل شهر ریو دو ژانیرو در میانه آب های اقیانوس آرام سقوط کرده است. اگرچه میزان انرژی رها شده توسط این شهاب سنگ می تواند ترسناک باشد، اما بد نیست بدانید که این نخستین باری نیست که چنین اتفاقی رخ می دهد و شهاب سنگ های قدرتمندتری هم به زمین اصابت کرده است، از جمله شهاب سنگی که در سال 2013 به شهر چلیابینسک در روسیه اصابت کرد و انرژی معادل پانصدهزار تن تی ان تی را آزاد کرد.


اما همه شهاب سنگ ها به این اندازه قدرتمند نیستتند. روزانه بیش از صد تن اجرام فضایی با جو زمین برخورد می کنند که اندازه اکثر آنها از گندم هم کوچکتر است، ولی پس از ورود به جو زمین و پیش از برخورد با سطح زمین نابود می شوند.


این بار کسی موفق نشده از لحظه برخورد این شهاب سنگ با زمین تصویری تهیه کند، چرا که با فاصله زیادی از خشکی به زمین اصابت کرده است. تشخیص برخورد این شهاب سنگ به زمین توسط تصاویر ماهواره ای، میکروفون های اتمسفری و مراکز لرزه نگاری انجام شده است.


ناسا و یا هیچ سازمان فضانوردی دیگری هنوز قادر نیست تا برخورد شهاب سنگ ها به زمین را بیش از چند ساعت پیش از وقوع اعلام کند. این شهاب سنگ ها تاکنون فاجعه ای گسترده را روی زمین ایجاد نکرده اند و بدترین آنها حادثه شهر چلیابینسک بوده که طی آن شیشه صدها خانه شکست و بیش از هزار نفر زخمی شدند. اما ناسا به تازگی طرحی را برای پیش بینی برخورد این شهاب سنگ ها با زمین آغاز کرده و به نظر می رسد تا روزی که بتوانیم از مدت ها قبل برخورد شهاب سنگ ها با زمین را پیش بینی کنیم فاصله زیادی باقی نمانده باشد.

 

سایر اخبار


اوایل ماه جاری میلادی بود که مسئولان رهگیری انفجارهای اتمسفری آمریکا متوجه اتفاقی غیر معمول در اقیانوس اطلس و در مجاورت ساحل برزیل شدند. در ساعت 2 بعد از ظهر به وقت محلی در تاریخ ششم فوریه امسال، شهاب سنگی که ابعاد آن به اندازه یک اتاق نشیمن بود وارد جو زمین شد و در حالی که سرعت آن به بیش از 34 هزار مایل در هر ساعت می رسید، با انرژی فوق العاده بالایی منفجر شد. سوال شما هم این است که شدت این انفجار چقدر بود؟ انرژی حاصل از انفجار سیزده هزار تن تی ان تی، یا انرژی بیشتر از بمب اتمی که بر روی شهر هیروشیما رها شد را تصور کنید!
سال هاست که دانشمندان متوجه شده اند که ستاره ای موسوم به Gliese 710 تا چند میلیون سال بعد، به زمین فوق العاده نزدیک خواهد شد. اما یک تحلیل جدید مشخص کرده این ستاره حتی از آنچه ما فکر می کنیم هم به ما نزدیک تر است و در این زمان ممکن است با خود دسته ای خطرناک از ستارگان دنباله دار را به همراه بیاورد.
گوگل قصد دارد برنامه سفر به ماه را به پیش ببرد و از این رو، به تازگی اعلام کرده که جایزه ای سی میلیون دلاری را به شرکتی که بتواند رباتی را به ماه اعزام کند اعطا می کند. البته این ربات باید بتواند پانصد متر در سطح ماه حرکت کند و تصاویری به زمین بفرستد.
زمانی که موشکی به فضا پرتاب می شود و شما آن را تماشا می کنید، معمولاً تنها نکته ای که از دیدن آن هیجان زده می شوید، پرتاب شدن آن موشک است. اما بد نیست بدانید که به زودی و در پرتابی که ناسا انجام خواهد داد، قرار است نکات بیشتری برای تماشا وجود داشته باشد.
پس از 20 سال گشت و گذار در فضا، کاوشگر کاسینی ناسا در سپتامبر 2017 به طور رسمی بازنشست خواهد شد. اما ناسا در آخرین سال فعالیت این فضاپیما، ماموریت جدیدی را حول سیاره زحل برای آن در نظر گرفته است که امروز اولین تصاویر از این سیاره در ماموریت جدید توسط کاسینی به زمین مخابره شد.
اگرچه ممکن است پلوتون از حالت سیاره‌گونه خود خارج شده باشد، اما هنوز هم می توان از طریق بررسی های بیشتر به اطلاعات جدیدی در خصوص این سیاره منجمد که در انتهای منظومه شمسی ما جای گرفته است، دست یافت.
کره ماه از کجا آمده است؟ نظریه ای که در خصوص منشا ماه بیشترین طرفدار را دارد این است که کره ماه از برخورد کره زمین با یک سیاره دیگر در اوایل تاریخ منظومه شمسی شکل گرفته است. اما تحقیقی جدید که در موسسه علوم Weizmann صورت گرفته نشان می دهد که تنها یک برخورد رخ نداده و در واقع چندین برخورد در آن زمان اتفاق افتاده است.
برای ارسال نظر اولین نفر باشید.

ارسال نظر